[blogfa.com]

فرزندانم، ما کلا دو دسته لایو اکشن داریم: یک، اونایی که هیچ کاربردی ندارند مگر در زمینه ی میم سازی و دوم، بقیه شون (که فواید دیگه ای هم دارند). پس نتیجه می گیریم که همه ی لایو اکشنا بی خود نیستن و تعدادی ازون ها ارزش یه بار دیدن رو دارن.

این مقدمه ی فضایی برای این بود که برسیم به اینجا که من می خوام بهتون یه لایو اکشن معرفی کنم، لایو اکشن بانگو استری داگز- دیو((Beast . از همین اولم بگم که تمام جذابیت کراش هاتون زیرسوال خواهد رفت:/ ( با احترام به تمام فن های این لایو اکشن ) ولی کاراکترا ابدا اون زیبایی و گرایی شون تو انیمه رو ندارند و صحنه های درگیری هم به خوبی انیمه کار نشده. به هر حال این لایو اکشنه و ما نمی تونیم با انیمه ها مقایسش کنیم! و البته که نقطه قوت های خودش رو داره، از جمله مهم ترینش یعنی داستان! داستان این لایو اکشن انقدر گیرا هست که آدمو دو ساعت پای لپتاپ نگه داره=)

قرار بود معرفی بنویسم شد نقد:/

مدیریت بحران(در حقیقت ماست مالی) میکنم، معرفیش توی ادامه هست

(حاوی اسپویل هایی بسیار بسیار اندک)

بعد از فصلی وحشتناک، پر رمز و راز و گیج کننده (فصل 5) از بانگو حالا دیگه چند ماهیه که جماعت اوتاکو ها ( در حالی که هنوز اتفاقات فصل پنج رو هضم نکردند:/) منتظرند ببینن کافکا چه آشی براشون خواهد پخت؛ اما آیا کافکا تنها کسیه که داره تو این چند ماه فسفر می سوزونه؟ هیهات! بانگو فن ها در این چند ماه فصل های قدیم رو دوره کرده، هر گونه مانگا و لایت ناول مربوطه را خوانده، به سقف نگریسته و هزاران هزار تئوری و نظریه در مورد راز های افشا نشده ی بانگو مطرح کردند!

تو این پست قراره در مورد تعدادی از تئوری ها ( که حداقل در نگاه اول) منطقی به نظر می رسند بحث کنیم:)

تو قسمت قبلی ( کلیک کن ^_^) فهمیدیم که شخصیت های اول نیاز به یه محرک، از اتفاق بگیر تا یه شخص خاص دارن که وارد ماجراجویی بشن ":)

مثالش هم میشه ایتادوری یوجی که انگشت سوکونا رو پیدا کرد ...

بعد ازینکه اتفاقی رخ داد و شخصیت اول وارد داستان شد. اون خیلی بهش اعتنایی نشون نمیده، خب بر خلاف مای مخاطب که باخودمون میگیم" هعیییی ایکاش من اونجا بودم یه زندگی هیجان انگیز خفن داشتم و..." اما اون نه :/

.

.

خر چه داند قیمت نقل و نبات😑

.

به هر نحوی دنیای ماجرجویی پیچیدست ، از نفرین ها بگیر تا تایتان ها ، موجودات فضایی و افسانه ای همشون یه دویست صفحه کتاب قطور لازم دارن تا طرف بفهمه واقعا بهر چه آمده است ؟!

خب، دلایل مختلفی وجود داره که شخصیت اول داستان ما نخواد وارد ماجرا بشه ، گاهی این اصرارش خیلی سفته حالا یا به خاطر موقعیت شغلی یا عزیزانش یا هرچیزی، میگه نـــــــــــــه من زندگی مو خراب نمیکنم و نمیره پی اکتشاف. اما گاهی هم مثل بیشتر انیمه های شونن مانگاکا راه برگشتی براش نمیذاره ، اگه تو سگ های بانگو، آتسوشی باشه از یتیم خونه شوت شده بیرون و گشنه و بدبخته، اگه تو شیطان کش، تانجیرو باشه ننه باباش مردن و هیچی نداره، اگه جوجوتسو کایسن باشه خب مراسم اعدام بیخ گوش ایتادوریه...

معمولا راه برگشت رو میبندن !

اما این مسیر بدون مرشد و راهنما مثل هزار تویی از بدبختی هاست . معلوم نیست کجا چی قراره بشه و کی میخواد ازین توله نو رسیده ماجراجو محافظت کنه ؟!

اینجاست که مرشد میاد تو داستان، شخصیت، وجدان، جادوگر برتر یا یه موجود خفن که شاگرد مارو راهنمایی کنه و هواشو داشته باشه .

اغلب اوقات این کارارکتر ها از شخصیت اصلی بیشتر دیده میشن ، چون اون نوــــــــب سگ بودن و تازه کار بودن شخصیت اصلی رو ندارن، تجربه و مهارتشون باعث میشه بگیم عررررررر مانگا کا بیخود میکنه اینو بکشه -.-

که خب مانگاکام چه حرف گوش کنه مثلا :/

این کارارکتر ها داستان خودشون رو دارن که همیشه جذابه ، چون میخوایم بدونیم چگونه اینقدر خفن شدن، مثل پیش زمینه گوجو تو 5 قسمت اول فصل دوم جوجوتسو کایسن یا قسمت هایی که مربوط به گذشته دازای هستش و...

همونطور که میبینید مرشد لزوما یه پیر عصا به دست نیست میتونه حتی یه غیر انسان یه ربات، یکی مثل خودش باشه حتی .منتهی دو تا کلاس بیشتر پاس کرده ::)

راهنما نقش زیادی تو تحول شخصیت اصلی داستان داره و باعث میشه جا نزنه، رشد کنه و رفته رفته به شخصی تبدیل بشه که قبلا نبود ":)

راهنمای ارن کدوم باکایی بوده بچه این شکلی شد :/

شایدم راهنمایی نبوده ...

به هرحال این یه فزمول ثابت نیست و ما فعلا داریم از " مسیر قهرمان " شروع میکنیم ":) یه سیر تکاملی تو داستان های ماجراجویی که بعضی وقتا تو انیمه ها ازش استفاده شده .

.

.

شما چه شخصیت های این مدلی میشناسید ؟!

سلام. امیدوارم حالتون خوب باشه.

دازای هستم. نویسنده ی جدید. به طور معمول بلد نیستم معرفی کنم و سوالی داشته باشید جواب میدم.

این گفتینوی بنده هست.

وبلاگم رو برای اینکه تبلیغ نباشه قرار نمیدم

چند تا گیف از دازای آوردم تا مطلب محتوا داشته باشه.

امیدوارم لذت ببرید و روز خوبی داشته باشید.

به نام خدا، باز من دارم از اون پستایی می دم که کسی نمی خونتشون! ولی به هر حال پست بی خواننده دادن بهتر از هرگز پست ندادن است!

نود درصد انیمه ها یه شخصیت اصلی دارن. شخصیت اصلی شخصیتیه که داستان سیر زندگی اون و اتفاقاتی که واسش می افته هست . یعنی یه جورایی مهم ترین قطعه ی هر پازل که اگه نباشه کل فلسفه ی پازل بی معنی می شه. در مورد شخصیت اصلی قبلا مفصل حرف زدیم،چیزی که می خوام بگم اینه که معمولا شخصیت اصلی شخصیت محوری نیست.

شخصیت محوری چیه؟ خب... یکم توصیفش سخته،شخصیت محوری اون کاراکتریه که شخصیت اصلی رو میاره تو داستان . بهتر بخوام بگم، عین چسب شخصیت های داستانو بهم می چسبونه. بهترین مثال برای این جور شخصیت ها دازایه. اگه دازای نباشه کل فلسفه ی بانگو بی معنی می شه، دازای اتسوشی رو اورد تو داستان، عضو آژانس کردش و.... .دازای یکی از اون شخصیتاییه که از اولش هم معلومه شخصیت محوریه و احتمالا شخصیت محوری هم خواهد ماند.

اما تشخیص شخصیت محوری به این سادگی ها نیست. باید دقت کنید که اولا هر انیمه ای یک و فقط یک شخصیت محوری داره.(هر چند ممکنه به مرور زمان عوض بشه) و ثانیا شخصیت اصلی شخصیت محوری نیست! شخصیت اصلی مهم ترین چرخ دنده ی یه دستگاهه اما شخصیت محوری اونیه که موتور دستگاه رو روشن می کنه و بعد چرخ دنده ها رو کنار هم نگه می داره. باید ببینید کدوم شخصیته که اگه نباشه کار بقیه ی کاراکترا لنگ می مونه! ولی حالا لزوما هر شخصیت محوری ای هم این طوری نیست.

نمی دونم چرا احساس می کنم از اول پست تا حالا کلا حرف های ضد و نقیض زدم؟! بگذریم، این پست رو بخونید و خوب هم بخونید. اگه استقبال کنید شیوه ی نوشتن فیلم نامه واسه ی انیمه ها رو هم خواهم گذاشت.